6 november 2023 Nick de la Fonteyne

In de 4e ronde van de Nationale Clubcompetitie kreeg ons eerste Van Stigt Thans 1 op bezoek, van te voren was duidelijk dat wij het zwaar zouden krijgen tegen de titelkandidaat, maar wij probeerden onze huid duur te verkopen.

Soms heb je gewoon van die dagen waarbij het krachtverschil te groot is en zaterdag was het duidelijk zichtbaar, bijna op alle borden had VST een hogere rating.

Er valt helaas weinig te schrijven over de partijen, geen gemiste winstkansen en vrijwel allemaal vlakke lijntjes bij de remise partijen. De nederlaag hadden wij voor de wedstrijd al geaccepteerd, dit getuige ook het feit dat club supersub Albert van Keimpema inviel voor Wytze. Ons tweede had een belangrijke wedstrijd en besloten werd om daar niet een invaller weg te halen.

Team captain Taeke Kooistra omschreef de dag als volgt: “Wij weten wat ons te doen staat. Met vooraf nog hoop op een goed eindresultaat, ging het in de praktijk toch anders. Met 4 nederlagen, dat natuurlijk te veel is, omdat het ook al moeilijk is om een partij te winnen, werden wij op de feiten gedrukt hoe het er daadwerkelijk voor staat. Aan de inzet lag het niet, maar het verschil was te groot, simpel zat! Wij gaan ons nu richten op DUO, ik ben er van overtuigd dat wij er dan wel staan en iedereen beseft ook wel dat het dan moet gebeuren! Dus deze wedstrijd snel vergeten en door! Wat de vereniging betreft is iedereen positief met de goede resultaten van het 2de en 3de er bij opgeteld, was het in de breedte van de club helemaal nog niet eens zo slecht!“.

Het tweede stoomt door….

Door Douwe Edelenbos

Voor het begin van de Nationale Competitie werden Enschede en Heerenveen/Mildam als de grootste concurrenten voor het kampioenschap ingeschat. Enschede werd de vorige rond overtuigend verslagen. Voor de 4e ronde stond Heerenveen/Mildam op het programma.

Ons team was compleet, maar hoe zou de tegenstander voor de dag komen? Zou JTD meedoen? En IJsbrand Haven? Dan zou het een pittige middag worden. Bij het inleveren van de opstellingen bleken niet alleen JTD en Haven (verhinderd) niet mee te doen, maar ook kopman Sjoerd Koopman (1263) stond niet opgesteld wegens ziekte. Aize Plantinga (1076) was zijn vervanger. Op slechts twee borden had de tegenstander een hogere rating.

Bijvoorbeeld aan bord 7. Bernard Post (1151) trof in Peter Veltman (1205), bekend om zijn superdegelijke speelstijl. Na een – laten we zeggen – onorthodoxe opening van Bernard was het hele bord voor Peter. Na de 21e zet van wit staat de volgende stand op het bord:

Veltman dacht hier naar dam te combineren via 21. …  (28-32) en dan het vrije tempo te benutten voor (11-17) en de slag (17×46). Alleen…. er is geen vrij tempo waardoor deze mispeer simpel een schijf kost.

Slechts zes zetten later presteert zwart het om 27. … (13-18) te spelen. Na 28. 31-27 (22×31) gaf Oscar op, zonder 29. 26×37 (17×26) 30. 37-31 (26×37) 31. 48-42 (37×39) 32. 44×11 af te wachten. Tussenstand: 2-0.

Bij het maken van de opstelling was ingeschat dat Tjipke Smedinga en Sjoerd Koopman met wit zouden spelen én niet aan de onderste helft zouden zijn opgesteld. Ofwel Tjipke en Sjoerd zouden op 2 of 4 zitten. De veronderstelling klopte: Hans Zondervan (1253) – Tjipke Smedinga (1188). Tijdens het Zomerdamtoernooi troffen ze elkaar voor het laatst. Het werd een eclatante overwinning voor Hans.

Al snel werd duidelijk, dat Smedinga niet op winst speelde. Alles wat geruild kon worden werd geruild. Even leek het dat Hans vat kreeg op de stelling, maar het was (lang) niet genoeg voor een overwinning. Remise. Tussenstand: 3-1.

Ook kopman/teamleider Erwin Heslinga (1291) had het geluk in Wim van der Molen (1086) een tegenstander te treffen die keihard voor een punt ging. En dat ging Wim goed af. Hij kwam geen moment in de problemen, getuige ook zijn overgebleven bedenktijd (42 minuten). Na 50 zetten werd aan het 3e bord tot remise besloten. Tussenstand 4-2.

Vanwege zijn goede spel werd Hans van Dijk (992) een bord hoger gezet. Hans speelt een uitstekend seizoen en is de rondeteller van ons team. De oplettende lezer, weet nog dat Hans tegen Enschede de winst helaas een paar keer miste. Hij kreeg een herkansing tegen Johnny Modderman (1046).

Modderman kwam wat gemakkelijker te staan door Hans in de halve hekstelling te zetten. Toen hij Hans de kans gaf deze af te breken, werd dat uiteraard direct gedaan. Er bleef een vrijwel gelijkwaardige stand over, met enig terreinvoorsprong voor Hans. Na een onnauwkeurigheid van Modderman werd het voordeel vergroot. Helaas was het ook hier niet voldoende voor de winst. Wel wéér een keurige partij van Hans, die hiermee rondeteller blijft. Tussenstand 5-3.

Aan bord 5 twee spelers van gelijke zwaarte, althans qua rating. Zowel Nick de la Fonteyne als Sipke Doller hebben een rating van 1158. Als Heerenveen/Mildam kans wilde hebben op een goed teamresultaat, moest aan dit bord worden gewonnen. Al heel snel werd duidelijk dat onze tegenstander de nederlaag zo beperkt mogelijk te houden. Ook Sipke ging vol voor punt. De schijven vlogen van het bord en na 40 zetten kwam het verwachte remise-aanbod van Doller. Nick zijn stand was mooier ingericht, reden voor: ‘ik speel nog even door’. Hij wist Doller nog behoorlijk op te jagen. Doller moest vluchten in een nadelig eindspel, dat hij na 70 zetten netjes tot remise wist te brengen. Tussenstand: 6-4.

Na zijn overwinning in de eerste ronde (bord 2) zit Jappie de Vries (1179) aan bord 1. Nu voor de derde achtereenvolgende keer. Met zijn agressieve stijl een lastige tegenstander. Niets doen betekent met huid en haar opgevreten worden en meegaan in de speelstijl een ‘dood-of-de-gladiolen’-partij. Je moet maar durven!

Oscar Veltman (1144) had duidelijk gekozen voor de optie ‘handrem’. De aanval van Jappie op 24 werd halverwege de partij weggeruild. Een paar zetten later werd door Jappie de aanval over 23 opgezet. Ook deze werd weggeruild én direct weer ingenomen. Het was duidelijk dat Oscar moest ‘keepen’ en hopen op een puntje. Hij wist het te rekken tot een 4-om-4. Alle mooie velden waren voor aanvaller De Vries, waardoor Veltman eerst één schijf moest offeren. Daarna nog één en om dam te kunnen halen nog één. De 4 om 1 was kansloos. Tussenstand 8-4.

Douwe Edelenbos (1258) had zich voorbereid op Sjoerd Koopman (1267). Sjoerd zou immers met wit aan bord 2 of 4 zitten. Vanwege ziekte was Koopman niet van de partij, maar zijn vervanger Aize Plantinga (1076) zat op bord 4. Prima ingeschat door de teamleider!

Na een klein missertje in de opening kon Aize de stand openbreken. Het enige houvast voor Douwe was dat het zgn. Sargin-detail op het bord stond, de oppositie 45/50. Als ik dit op het bord krijg moet ik altijd even terugdenken aan wijlen Andreas Kuyken. Tijdens het WK-2007 in Hardenberg was Kuyken diverse dagen explicateur van de partijen. Hij deed dat op zijn eigen wijze: veel anekdotes, mooie verhalen en minder speltechnische verhandelingen. En zeker geen parallellen met een partij uit het Kampioenschap van de Sovjet-Unie 1969, derde ronde, maar dan met schijf 4 op 2 en 41 op 36. Ik dwaal af….. Kuyken vertelde daar over het Sargin-detail het volgende: ‘wanneer je op de rest van het bord een 3-om-1 weet te krijgen, heb je een gewonnen stand!’. Cruijffiaans!

Elenbaas – Edelenbos (2005/2006) (22-11) en (01-07).

Plantinga, van wie ik overigens nog nooit wist te winnen, speelde het secuur en kwam niet in de problemen. Ik besloot in troebel water te gaan vissen.

Plantinga aan zet speelde 61. 06-33 en liet dit vergezeld gaan met een remise-aanbod. Ons credo is ‘het is nooit zomaar remise…’, dus 61. … (29-34) 62. 30×39 (41-47). Nu is het zaak voor wit koelbloedig te blijven. Zo zal 47-15 (47×44), 15-42 snel remise zijn.

Er werd 63. 39-34 gespeeld en een druk gebarende Plantinga begreep maar niet waarom ook het tweede remise-aanbod werd afgewimpeld. ‘Het is nooit zomaar remise…’, dus (14-19) met een piepklein uitroeptekentje. In de veronderstelling dat alles remise was speelde Aize 64. 34-30??? om na (18-22) hoofdschuddend op te geven. Tussenstand: 10-4

Als laatste zat Munkhtuya Nasanbayer (1158) op bord 8 nog tegen invaller Pieter de Vries (938). Na een goede partij-opzet waren er diverse mogelijkheden Pieter onder druk te zetten met actieve zetten. Het vervolg dat werd gekozen was te passief, waarna De Vries voordeel kreeg. Onze topvrouw nam haar toevlucht tot een eindspel waarin de remise voor het oprapen lag.

Hier volstaat 46. … (14-20) 47. 42×15 (26-31) 48. 36×27 (16×25) voor remise. Na deze gemiste kans ging het snel bergafwaarts. Eindstand: 10-6

Misschien wel de minst goede teamwedstrijd tot nu toe. Is dat erg? Nee, natuurlijk niet. Het winnen van dergelijke wedstrijden is juist de klasse van een kampioensploeg. En dat zijn we! Weliswaar staat Lelystad op bordpunten nog boven ons, maar zij moeten in ronde 7 en 8 nog tegen Enschede en Heerenveen. Dan weten we veel meer.

De volgende ronde wacht SSS Kampen dat puntloos onderaan staat. Geen enkele reden tot hoogmoed, wel realisme. Met de instelling die we tot nu toe hebben getoond, mogen we vertrouwen op een goed resultaat.