Vanaf hei moment dat de deelname van Ton Sijbrands aan het WK werd aangekondigd. was het een geliefd gespreksthema onder dammers van alle rangen en standen. Zou de oude meester het nog kunnen? Nee. sprak het ene kamp. Hij mist de harde competitie en zal de jongens die van toernooi naar toernooi hollen niet kunnen bijbenen. Ja. spraken de echte lans. Hij kan het nog steeds, want dammen zit in al zijn vezels en Sijbrands is de meest complete speler van allemaal.

Ton Sijbrands - Vladimir Welteman (WK 2003. 17e ronde)

de Volkskrant Ton Sijbrands 7 juni 2003,

Anders dan titelhouder Georgiev kan oud-wereldkampioen Alexeï Tsjizjov met voldoening terugblikken op de slotfase van het toernooi om het WK 2003....

Dat hij de eerste plaats in de eindrangschikking niet alleen met Georgiev maar ook met Valneris moest delen, zal Tsjizjov vermoedelijk slechts als een kleine tegenslag hebben ervaren. Aan het besef dat hij zijn kansen op een tiende (!) wereldtitel weer in eigen hand heeft, zal die uitkomst nauwelijks afbreuk hebben gedaan.Hieronder allereerst de zwaar bevochten overwinning die Tsjizjov in de zeventiende ronde op de Senegalese grootmeester Bassirou Ba boekte.

(1) Ba,Bassirou - Chizhov,Alexey
Wereldkampioenschap KNDB 2003 (17), 21-05-2003

(2) Gantvarg,Anatoli - Chizhov,Alexey
Wereldkampioenschap KNDB 2003 (19), 23-05-2003

Afgelopen vrijdag nam het WK-circus met een wervelende laatste ronde afscheid van Zwartsluis. Door overwinningen van Tsjizjov. Sijbrands en Gerard Jansen schoof de top van het klassement nog dichter in elkaar. Organisator Henk Boers en de hoofdsponsors Interfloor en Tamek hebben al aangekondigd dat de her kamp tussen Georgiev, Valneris en Tsjizjov opnieuw in Zwartsluis zal plaatsvinden. Dat moet volgens het reglement binnen vier maanden gebeuren. Dacht halverwege het toernooi iedereen dat de soeverein leidende wereldkampioen Alexander Georgiev zijn titel met glans zou verdedigen, tenslotte pakte dat geheel anders uit. De magere man uit Isjimbai stond na twaalf ronden op een fraaie score van plus zes, twee punten voor Tsjizjov en Liefst vier punten voor een groep die reeds kansloos leek: Valneris, Jansen, Clerc, Thijssen en Ba.

Milsjln-Valneris (18e ronde, na 28...20-25)

de Volkskrant Ton Sijbrands 24 mei 2003,

Het kan soms raar lopen. Medio april speelde ik een trainingspartij tegen Jeroen Kos. In de dagen die eraan voorafgingen, had ik juist de laatste hand gelegd aan de twee rubrieken over oud-kampioen Wim Huisman (zie de Volkskrant van 10 en 17 mei)....

Het bloedstollende duel met Kos mondde uit in een laat-klassieke positie, waarbij zich aan één der vleugels een hoogst ongewone stellingsstructuur voordeed (witte schijven op 22 en 16, zwarte op 1, 7, 11 en 26). Die structuur was dermate zeldzaam dat ik, toen ik na afloop met behulp van Turbo Dambase naar analoge praktijkvoorbeelden zocht, niets vond dat als bruikbaar vergelijkingsmateriaal zou kunnen dienen.

Roozenburg - Huisman (N-Holland - Z-Holland '55)

Dan nu de gewraakte 6e matchpartij. Hierin plaatste Springer op de 6e zet de doorstoot die ik dermate karakteristiek achtte, dat ik deze in de C-kursus de benaming Springer-contra-attaque heb meegegeven, een term die sindsdien algemeen gangbaar is geworden voor al het soort stellingen waarin alle toebereidselen tot de Roozenburg-opstelling zijn getroffen, maar waar de uitvoering wordt belet door de doorstoot 23-28x28 voor zwart, of 28-23x23 voor wit. Een dergelijke doorstoot had Springer al veel eerder (in 1919), onder min of meer vergelijkbare omstandigheden, toegepast tegen Jack de Haas, zoals we in ons eerste artikel hebben gezien.

Een halve eeuw Roozenburg-opstelling (deel 4)

door Piet Roozenburg

De match Roozenburg-Springer

De match Roozenburg-Springer is in meer dan één opzicht een gedenkwaardige. Voor Springer, toen in de nadagen van een briljante damkarrière, zou het de laatste grote match zijn; voor mij zou het het startsein zijn voor een reeks matches tussen 1945 en 1954. De match zèlf zou aan de wieg staan van een tweetal damtermen die sindsdien ons vakjargon hebben verrijkt, te weten de Roozenburg-opstelling - het hoofdthema van deze serie - en de Springer-contra-attaque. De eerste term is verbonden met de 10e matchpartij, die om die reden niet in deze serie mag ontbreken, terwijl de Springer-contra-attaque, of ook wel de Springer-doorstoot, die eveneens naadloos aansluit bij ons hoofdthema, is gelieerd aan de 6e matchpartij. Ook deze partij vindt daarom herplaatsing in dit artikel.

Als opwarmertje verbeterde Sijbrands op 21 december j.l. zijn wereldrecord blind simultaanspelen tot 22 partijen! In bet Overijsselse Lutten won hij tegen een sterk deelnemersveld 17 partijen en remiseerde 5 maal. Hij speelde meer dan duizend zetten en maakte slechts eenmaal een vergissing, die hij meteen corrigeerde. Een onwaarschijnlijke en fenomenale prestatie. De partijen die Sijbrands zonder bord en notatie afleverde waren als vanouds om door een ringetje te halen. Wel doet de tijdsduur van ruim 19 uren vermoeden, dat het record niet veel scherper кал worden gesteld, De tegenstander in de volgende partij is een fitte veteraan, die in de jaren vijftig drie maal deelnam aan het NK.

Ton Sijbrands - Wlm Terlouw (Blindsimultaan Lutten 2002)

De beslissende tweekamp tegen zijn landgenoot Alexander Georgiev leverde in de vier reguliere partijen geen beslissingen op. In de derde barragepartij. met een tempo van vijf minuten per speler, plus vijf seconden extra per zet (de zogenaamde Fisher-module), sloeg Schwarzman toe. Helaas zijn de notaties van de barragepartijen niet wereldkundig gemaakt en bleven de spanningen in de gewone partijen vooral onderhuids. Daarom heb ik gekozen voor de fraaie winstpartij van Gérard Jansen op Guntis Valneris, waarmee de Europese kampioen van 1987 de strijd om de derde plaats in zijn voordeel besliste. Een geweldige prestatie van Jansen, die in het lange voortraject kanonnen als Mllsjln, Clerc en Gantwarg uitschakelde In de barrages.

Valneris - Jansen

(1e partij om 3e en 4e plaats EK, 21 nov. 2002, Domburg)

Nieuwsblad van het Noorden 19-11-1990

■ У шашечного журналиста Henk Fokkink есть все возможности для работы в зале Martinihal. Фото: Jaap Knigge/EFG

В тот день председатель оргкомитета был в восторге. Официальное открытие турнира состоялось, интерес к нему был огромен. Событие точно не могло не состояться, и - как приятно - имя Groningen прогремит на весь мир в ближайшие недели. Эти оптимистичные слова не оставили равнодушным мэра Stadskanaal Fits Brink, о котором идет речь. Позиция господина Brink относительно глобальной привлекательности турнира черно-белых мыслителей казалась хорошей отправной точкой для небольшого исследования. Op de Helft совершил набег на газетный киоск, позвонил нескольким иностранным спортивным редакторам и поговорил с журналистом и экспертом по шашкам Henk Fokkink.

Чижов наконец-то одержал свою первую победу на международном турнире после того, как в начале прошлого года вернул себе титул чемпиона мира. Словно желая отбросить все грамматику о том, что все турниры он просто не выигрывал, он сделал это в грандиозном стиле. На турнире Hague Open он начал с победы над своим знаменитым предшественником Исером Куперманом, которому в этом году исполняется 80 лет. После побед в третьем и четвертом турах он отбил серьезную атаку на свое лидерство. Hans Jansen, также начавший с трех побед, был подавлен в конце средней партии. Kees Thijssen, John van den Borst и Fred Ivens также не смогли остановить разбушевавшегося россиянина, но до 100-процентного результата дело не дошло. В девятом и последнем туре N'Diaga Samb не захотел сотрудничать. Он свел вничью поединок с прославленным победителем турнира. То, что его победа над Hans Jansen не была излишней роскошью, доказывает возглавляющий рейтинг. 1. Чижов 17 пнт; 2. Hans Jansen 15; 3. Samb 14; 4. Thijssen, Ivens. Doerdyev 13.

Из девяти партий, которые Куперман и Чижов провели друг против друга с 1989 года, Чижов выиграл четыре. В пятой ему пришлось потрудиться.

A. Tsjizjow - I. Koeperman (Den Haag Open, 13 juli 2002)