(1) Sijbrands,T - Mollink,G
Blindsimultaandammen (1), 21-12-2002

1.31-26 19-23 2.36-31 14-19 3.41-36 10-14 4.46-41 5-10 5.31-27 17-22 6.32-28 23x21 7.26x28 16-21
[ Wijkt af van de partij aan bord 4, waar - zoals de lezers van de vorige rubriek zich zullen herinneren - Van Mourik 7...11-17 had gespeeld. Daardoor word ik ontslagen van de verplichting zelf zoveel mogelijk variatie aan te brengen. ]
8.38-32 21-26 9.43-38 19-23 10.28x19 14x23 11.49-43 10-14 12.33-28 13-19 Beide spelers spreken zich voor een gesloten klassiek speltype uit. 13.39-33 8-13 14.35-30 20-24 15.30-25 2-8 16.44-39 12-17 17.36-31 18-22 18.50-44 17-21 19.28x17 21x12 20.34-29 23x34 21.40x20 15x24 22.32-28 13-18 23.31-27 18-23 24.37-32 8-13 25.41-37 Er dreigde 25...24-29! met dam op 46. 12-18 26.44-40 14-20 27.25x14 9x20 28.39-34 4-10 29.37-31
[ Want een poging om via 29.34-29 23x34 30.40x29 20-25 31.29x20 tot aanvalsspel te komen, levert niets op na 25x14 32.33-29 11-16! 33.45-40~ 3-9 ]
29...26x37 30.42x31 10-15 31.43-39 7-12 32.48-43 11-16? Zwarts eerste, mogelijk zelfs enige werkelijke fout van de hele partij.
[ Weliswaar had hij ook na 32...12-17 ongemakkelijk gestaan, maar een sluitende winst voor wit heb ik niet kunnen vinden. 33.47-41 1-7 34.41-36 7-12 35.40-35 24-29 ]
33.40-35! Dreigt, behalve 26, nu ook het randveld 25 onder controle te brengen. 24-29 34.33x24 20x40 35.35x44!
[ Kansrijker dan 35.45x34 15-20 enz. ]
35...1-7 36.31-26
[ Om zwart geen gelegenheid tot 36.39-34 12-17 37.31-26 17-22 38.28x17 7-11 39.17-12 18x7 te geven. ]
36...15-20 37.39-34! 7-11 38.45-40 20-25

Schijnbaar onlogisch, in werkelijkheid echter een inventieve verdediging.Vandaar dat ik na rijp beraad naar onversneden tactische middelen greep:
[ De meest voor de hand liggende opstelling met 38...20-24 zou zwart via Vandaar dat ik na rijp beraad naar onversneden tactische middelen greep: 39.40-35! 3-9 40.34-30! 9-14 41.30-25 (41.44-39 enz. in ernstige, zoniet dodelijke temponood hebben gebracht.) ]
39.40-35!
[ De tekstzet daarentegen heeft de verdienste dat schijf 34 de weg wordt versperd, èn dat na 39.44-39? 3-9 40.40-35 9-14 41.34-30 25x34 42.39x30 14-20! het 'tempo-probleem' in zekere zin naar wit zou worden verschoven. ]
39...3-9 40.35-30!! 9-14 41.38-33! 12-17
[ Op 41...14-20 had wit op twee manieren een dam-voor-twee-stukken kunnen afdwingen. Men zie:
A) 1) 42.43-39 20-24 43.28-22! 24x35 44.32-28! 23x21 45.26x8 18x27 46.8-3
B) 2) 42.33-29 20-24 43.29x20 25x14 44.43-39! (verhindert
B1) 44...23-29? 45.34x23 18x29 46.39-34!! 29x49 47.28-23! 19x37 48.30-24 49x21 49.26x10+/- )
B2) 44...14-20 45.39-33 20-24 op (45...12-17 weer 46.26-21! 17x26 47.33-29=) 46.28-22! 24x35 47.32-28! 23x21 48.26x8 18x27 49.8-3 ]
Dat zou overigens een lastige keuze zijn geweest, daar wit in beide gevallen lijkt te gaan winnen! 42.26-21! De pointe van wits 39e en 40e zet. 17x26 43.33-29! 11-17
[ Veel efficiënter dan 43...26-31 44.27x36 16-21 had zwart zich waarschijnlijk niet meer kunnen redden: na 45.47-42! 21-27 niet beter is (45...11-16 46.43-39! 21-27 47.32x21 23x32 48.21-17) 46.32x21 23x32 47.42-37! 32x41 48.36x47 lijkt de ijzersterke voorpost op 21 beslissend. ]
44.43-39! Na de tekstzet gaf Mollink zich terecht gewonnen: tegen de dreiging 45.30-24 + helpt ook 44...17-22 45.28x17 niet meer. Dat was bepaald geen walk-over.
[ Veel efficiënter dan 44.44-39 , waarop nog 16-21 (44...26-31) 45.27x16 18-22 46.29x20 22x44 had gekund. ]
2-0

(2) Sijbrands,T - Nijmeijer,J
Blindsimultaandammen (1), 21-12-2002

1.33-29 17-22 2.39-33 11-17 3.44-39 6-11 4.50-44 19-23 5.32-28 23x32 6.37x28 20-24 7.29x20 15x24 8.31-26 10-15 9.41-37 5-10 10.46-41 16-21 11.37-32 11-16 12.41-37 13-19 Zeker in combinatie met (9...)5-10 komt deze opstelling zelden of nooit voor. Maar het is verre van eenvoudig, zoniet onmogelijk, de zwarte opzet met geweld te weerleggen. 13.37-31 8-13 14.34-30 18-23 15.30-25 12-18 16.40-34 15-20 17.34-30 10-15 18.39-34!? Gespeeld in het vertrouwen dat wit de dam na 18...21-27 enz. op z'n minst met gelijk spel onschadelijk kan maken, al is niet helemaal duidelijk of er nog meer in zit. Nijmeijer prefereert evenwel het enige alternatief: 24-29 19.33x24 20x40 20.45x34 22x33 21.38x29 7-12 22.43-39!? 1-6?
[ Verhindert de opstoot 22...23-28? 23.32x23 19x28 24.29-23!! 18x40 25.49-43 met vernietigende slag naar 10. ]
[ Toch wist ik op dit moment waarlijk nog niet wat ik op 22...1-7! zou doen: alsnog 23...23-28 24.32x23 19x28 toelaten of maar in de vereenvoudiging 23.39-33 21-27 24.31x11 12-17 berusten? Gelukkig werd ik door zwarts volgende zet van dit dilemma verlost: ]
23.39-33! Dit is het soort zet waarover men domweg niet behoeft na te denken: vanaf nu krijgt de opsluiting van de vijandelijke rechter vleugel een permanent karakter! 14-20 24.25x14 9x20 25.42-38 4-9?
[ Geeft ten onrechte de dekking van veld 15 prijs. Onmiddellijk 25...20-24 was veel lastiger te bestrijden geweest, omdat wit na bijvoorbeeld 26.29x20 15x24 was veel lastiger te bestrijden geweest, omdat wit na bijvoorbeeld 27.31-27? 2-8 28.33-28 3-9! 29.36-31 9-14 wel degelijk met de wending 30.47-41 17-22! enz. rekening had moeten houden. Waarom hij niettemin zo goed als gewonnen blijft staan als hij maar zo verstandig is schijf 31 niet te beroeren, valt buiten het bestek van de bespreking. ]
26.31-27 20-24 27.29x20 15x24 28.33-28 2-8 29.44-40!

Wil wit na 29...9-14 en 30...17-22 met schijf 28 kunnen slaan, dan moet veld 40 sowieso gesloten worden. Los daarvan biedt de tekstzet het voordeel dat wit op 29...9-14 desgewenst (want er zijn ook andere mogelijkheden) de doorbraak-combinatie 30.27-22 en 31.38-33 kan nemen. Desondanks had Nijmeijer zich daar maar op moeten inlaten. Het offer waartoe hij in de partij besluit, staat gelijk aan capitulatie: 17-22? 30.28x17 9-14 31.36-31! Of vrijwel elke andere zet waarbij veld 43 gemeden wordt (31.48/49-43? 23-28! enz.). 14-20 32.30-25 Zwart geeft het op.
2-0